Netgedichten

netgedicht (nr. 11.507):

koel is de schemer van morgen

je stilte
vertelt mij de pijn
verhaalt hoe we waren
verzwijgt wie we zijn

je donker
verlicht ik met beelden
hoop die er tussen ons is
was duister dat wij samen deelden

je warmte
koel in de schemer van morgen
koestert het leven vandaag
versluiert de sluimer van zorgen

je stem is de stilte
gezicht zonder licht
liefde wordt voelbaar
als de tijd zijn wonder verricht