penseelt rumoerig haar lucht

noorderlicht valt buiïg
je hand penseelt
rumoerig haar lucht


Winden neigen
toch naar luwte
dwarrelen een zucht


het mes schuift
scherprechterlijk
langs kleur


wolken breken
zacht in olie dampen
verdrijven nevelend hun geur


tijd om je palet
en zin te keuren
er moet nog veel gebeuren


met het licht dat de zon
voor je schijnt als je ziel
op het doek steeds verdwijnt

Schrijver: wil melker, 16 juli 2006

wlmelkerziggo.nl

liefde schilderkunst olieverf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 260