Netgedichten

netgedicht (nr. 11.787):

ruggen waren bruinverbrand

bomen fluisteren bos
het knagend nerven van het blad
door mieren op hun jagend pad
zet de zomer neer op mos

de bosrand loopt de hei voorbij
donkere akkers ploegen voren
met balen hooi en resten koren
verstrooid zijn daken van de boerderij

die zomer heb ik in mijn hand
haar geur gegrift in mijn geheugen
genieten deden we met volle teugen
ruggen waren bruin verbrand