Netgedichten

netgedicht (nr. 11.826):

Voelde levend vingers sterven

je koos voor dood
in uitzichtloos
voelde levend
vingers sterven

vegeteerde zonder greep
niet nog een week
het was wat jou betreft
wel mooi geweest

je opende een deur zonder
lijdzaam af te wachten
we hopen dat je binnen komt
met het laatste van je krachten

wij drempelen een levenlang
weten van jouw laatste gang
maar donkeren in volgen omdat jij
ineens verdwijnt in vreemde golven

je koos voor eindig zonder hoop
en zegende je nabestaanden
een dokter die je leven nam zonder dat
je op eigen pad de dood weer tegenkwam