Netgedichten

netgedicht (nr. 14.092):

De zomer van morgen

mijn voeten
stranden en verzanden
in een zuigende zee

ik wil met je mee
in het dansen over golven
springen in het schuimend wit

zie je gezicht
in de zomer van morgen
je stralende blik zonder zorgen

voel weer je huid
in de warmte van zon smeer
de gevaarlijke stralen eruit

jij dook meteen in de
koelte van water ik kwam
maar kalmer iets later

in drijven mocht ik
je kussen we legden samen de
maan en de nacht zacht te rusten