Duinden in pannen

je bedekte mijn kust
waar ik rotste in
strijd met de zee

zacht nam je vloed
het geelwitte zand
met zich mee

we glooiden in strand
betreedbaar voor velen duinden
in pannen om elkaar stil te strelen

toen kwam de storm
onverwacht tussenbeide
terwijl wij al zomerslang vrijden

jouw zand is verdwenen
toch rots ik niet meer en verwacht
je op springtij dan kiezel ik weer

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 12 februari 2007

wlmelkerziggo.nl

zee duinen liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 689