inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.027):

De dood lacht zacht

ook buiten
hangt jouw stilte
om me heen

ik zie de mensen
praten lachen maar
ben er heel alleen

kan je niet ontdekken in
een stem probeer je ogen bij
een ander even bloot te leggen

je hart en ziel zijn
van de wereld afgesloten
voor even heb je iedereen verstoten

jouw rust maakt alles stil
de dood lacht zacht en fluistert
of ik zo wel verder wil


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 22 maart 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 449

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)