Netgedichten

netgedicht (nr. 18.968):

zwartgatje

nooit is echt teveel gezegd
ooit heb ik er één omgelegd
die met zijn tang
zijn vrouw het behang
op joeg op de vlucht na een echt gevecht

het leek alsof ze daarbij vloog
zo snel ging die dame omhoog
ik dacht die schat
vliegt in een zwart gat
terwijl ze me op piepdun draad bedroog

later kreeg ik echt de smoor in
het bleek familie hangmatspin
die twee schatjes
heetten zwartgatjes
zij spon gewoon weg voor 'n nieuw begin