De drempel voorbij
Je schuwt de drempel
ogen betwisten wat mond prevelen moet
schouders hangen, dàt doe je goed
in mijn handen druk je fleurig je stempel
Ik sluit de deur met goed fatsoen
en druk mijn neus dan in je schuld
waar het mijn woede met leegte vult, immers
de bloemen konden er ook niets aan doen
Ik ben je niet direct vergeten
het is zoals het bloemen altijd vergaat
wat na een week nog koppig staat
wordt door stilstaand water weggevreten
Zie ook: http://www.xs4all.nl/~nanter/
Schrijver: Wouter Tieks, 10 februari 2008
Geplaatst in de categorie: ex-liefde