De spiegel stukgeslagen
bezocht de krochten
van mijn geest
had iemand die me leidde
samen zagen we de beelden
langzaam in verglijden
hoopten dat het was geweest
maar haakte aan
bestaande scherpe kanten
ze verwondden me in flanken
dacht de spiegel
stukgeslagen maar steeds
zie ik mijn beeld opdagen
die eigenwijze kop
alleen met jou voelt leven
niet meer als een strop
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 13 februari 2008
Geplaatst in de categorie: liefde