Sterlicht
het diepe blauw daalt versteend
en wordt zwart als de nacht lacht
in een spierwitte melkweg
waar miljarden fakkels helder schitteren
omlijnd met figuren van vroegere tijden
kleurrijk verschuilen objecten zich
als onvoltooide schilderwerken
ze wiegen in blauwe sluiers naast
verstoten materie van wat ooit was
de tijdgolf van het verleden door
talloze lichtjaren heen gereisd
oudheid kleeft vast aan de eeuwige beelden
de kosmos zal al haar juwelen geven
en mij met miljard lumen sterlicht doorzeven
een meteoorlichtspoor verdampt o zo zacht
ontwaakt maar in trance word ik opgewacht
door grootsheid en visie, ach mooi firmament
bedankt dat je mij met je aanblik verwent
Geplaatst in de categorie: heelal