Namam
Huiver bereikt haar frêle huid
zacht laat geen sporen meer na
en haar geest versmelt bij toeval
met laatst gesproken woorden
gebogen,
ogen vochtig
is de angst slechts dat
waar zij thuis voor blijft
vingers zoeken niet meer
gevouwen handen
willen naar huis
Geplaatst in de categorie: moederdag