Ongebonden
Zal ik jouw haren vlechten
klinkt het vragend terwijl
schijn bewegingen borsteloos
langs rood en weelderig gaan
glimlachend kijk ik haar aan
en vraag om een spiegel
zodat wij samen een buste vormen
vervlochten met eerder
gedachten gaan terug naar
de vorige eeuw waarin
het elke dag vlechten
een dagelijkse strijd was
en wapperende haren soms
vrij dansten op schouders
die nog niet bukten voor later
Geplaatst in de categorie: emoties