Netgedichten

netgedicht (nr. 22.066):

Kwijtgeraakt

kon ik het oergevoel benoemen
dat mij uit de vingers gleed
ik zou de waarde willen roemen
om wat het voor mijn welzijn deed

hoe meer ik grip erop verloor
had ik van verlies besef
en drong de ware reden door
van mijn gedeukte liefdeslef

voort ging ik in onzekerheid
steeds dieper werd het duister
vertrouwen was ik kwijt
en daarmee ook mijn luister

nog zoek ik wat ik heb gehad
toen ik jouw hart mocht raken
zo heel direct dat ik vergat
dat nauwe banden eerder braken

mijn oude vreugde keert niet weer
die hoort tot het verleden
wel kwam terug het scherpe zeer
door jou te zijn gemeden