dubbele nacht
handen
kneden mij
naar jouw borsten
het zuigt
hechtende lijnen
aan de binnenkant
van mijn dijen
Vasthouden
aan een uittreden
wachten op de dubbele maan
het dolende scheppen
Zij rondt haar poppenspel
vlieg vingert een bal van klei
samen kozen
van een spiegeling
vrije doorgang
witte zee van potentie
ingehouden wachten
op een liever niet voltooien
het hart diep uitsnijden
in een uitsparing daarmee
onbedoeld kerven van zielen
Geplaatst in de categorie: liefde