20 resultaten.
Het poppenspel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 223 gevoed gekleed
gekapt ben je
op de wereld gezet
onzichtbaar
aan de lijnen jouw
vrijheid was gebed
je danste zong
en sprong totdat
je geest blokkeerde
jij het poppenspel
bruuskeerde en
jouw gevoel het won
voor het eerst
op nieuwe aarde met
eigen normen en waarden
kwetsbaar en te raken
maar niet meer in hun spel
die poppenkast…
finale
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 we dansen
niet meer
-nooit meer-
samen
toch is
de laatste dans
voor jou:
tot het touw
stil hangt
als
het doek valt
is
het poppenspel
voorbij…
Synchroon gehoorzamen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 174 er zit geen rek meer
in de touwen
van het poppenspel
wij worden
kort gehouden
door het houten kruis
ons bewegen
wordt gestuurd
door de waan van alle dag
de grote speler
trekt de draden aan tot
niemand meer iets eigens mag
voorkom gedonder in de hel
in het synchroon gehoorzamen
verdien je echt de hemel wel…
maaksel
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.111 de oudheidkundige
met een neus voor wat bijzonder is
schoolt het meisje bij
en amos keert de ogen af
van poppenspel naar koperslak
glanzend in de morgenzon
hij propt zijn zakken vol
met aardewerken scherven
hij slingert slakken over ‘t veld
terwijl de man en het meisje
krimpen
op de horizon
Zonneleen 38
zie www.abelstaring.tk…
Het meisje zweeg
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.058 ogen en lippen
vol gekrast met verraad
van een verleden ver gezicht
waar maagdelijk kleine vingers
werden gefluisterd
in een tierlantijnen ledikant
toen zijn mond daalde
naar het poppenspel van
zweterige handen
en de geur vond
van een onbetreden
onschuld
nam ze afscheid
om wat ze verloor
er was geen sprake meer
van porseleinen…
Speelt geen poppenspel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 372 zij sneden hout
in sobere trekken
trokken strak hun
voorgekleurde draden
aan in sober gaan
geleerd om zelf het
leven te ontdekken
jij zag de nerf
polijstte zacht
tot ik weer
vlammen kon
telde alle ringen
vanaf de bast tot
je bij de kern was
jij gaat niet voor
het kruis maakt geen
nieuwe marionetten
speelt geen poppenspel…
Een sterven rijker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 545 De schaduwkant in rijpe vlucht
wacht tot het sterven zijn naam
verliest en de dood zich koudt
tot het volgend seizoen
in deze gedogen herinnering
spreken gesloten ogen
en nestelt hij zich in zijn
laatste vederbos
het licht breekt in stukken
en valt in ’t zaagsel
van dit aardse poppenspel,
waar deze marionettenklucht
zich verschanst…
Niemandsland
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 343 Keer niet terug naar 't niemandsland
waar niemand op je wacht
in de door God vergeten stilte
van alweer een hopeloze nacht
wend je niet af van de horizon
en de dromen die niet reizen
bedenk opnieuw waarom 't begon
je hoeft niets meer te bewijzen
het poppenspel gaat niet om goud
schrijf het maar van je af, ik luister
zonder dromen word…
dubbele nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 210 handen
kneden mij
naar jouw borsten
het zuigt
hechtende lijnen
aan de binnenkant
van mijn dijen
Vasthouden
aan een uittreden
wachten op de dubbele maan
het dolende scheppen
Zij rondt haar poppenspel
vlieg vingert een bal van klei
samen kozen
van een spiegeling
vrije doorgang
witte zee van potentie
ingehouden wachten
op een liever…
Pasar Malam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 Ook al zijn zij derde generatie en
Nakomelingen van hen die destijds
Terugkeerden van de Indische archipel;
Zij schuiven aan voor een rijsttafel
Uit grootmoeders keuken; en genieten
Van een Javaans Poppenspel.…
Langs ongeziene lijnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 69 tijden zijn voorbij
dat handgevulde
poppen met houten
neus en felgekleurde
oogdoppen hun
woorden wisselden
op het randje van spel
tussen hemel en hel
de kinderschare
ingetoomd met
snoep en begeleid door
geitenwollen sokken
werd meegenomen
op ontdekkingsreis
die volwassenen zelf
nooit hadden genoten
ingrijpende
verschuivingen…
Geld keert iedere cent
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 321 het lijf in pose
gezicht zonder mimiek
alleen in ogen
schaduwt het verdriet
haar bewegen is gevat
door draden tegen zwart
onzichtbaar voor publiek
dat ademloos geniet
de ster speelt slechts de
wil van regisseur en producent
zij trekken aan de touwtjes
want geld keert iedere cent
haar vrijheid is beknot
de ziel genadeloos gekooid…
Speel met poppen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 275 ik kruip soms weg
ver weg en wil niets
meer van mezelf weten
speel met poppen
waarvan ik de koppen
maar niet kan vergeten
grote neus was mij het liefst
scheve mond had altijd praatjes
donkere ogen voelden diep
de kleinsten waren steeds mijn maatjes
ik word gespeeld
gezichten ken ik niet
de koppen hebben iets aparts
in lijven koud…
Onze marionettendromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 376 je hand ligt
op mijn kruis
voel de draden
trekken aan mijn
armen en benen
ze glijden langs het
bekken naar beneden
ik ben van hout
jij hebt mij bekleed
met hart en ziel
je stem gaf mij
karakter in het
strakker trekken
van de lijnen
in mijn lijf het
houterig verblijf
jouw kruis
laat mij dansen
met anderen sjansen
je stem daagt…
Gezichten ken ik niet
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 475 kruip soms weg
ver weg en wil niets
van mezelf meer weten
speel mijn spel met
poppen waarvan ik de
gezichten niet kan vergeten
grote neus was mij het liefst
scheve mond had altijd praatjes
donkere ogen voelden mijn verdriet
de kleinsten waren steeds mijn beste maatjes
nu word ik gespeeld
gezichten ken ik niet
lijven kroelen om het…
Tempo fugit
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 277 Van poppenspel en hink-stap-sprong
naar de nooit vergeten eerste danspas.
Langs heimelijke, nerveuze afspraken
waarin de tijd soms stil bleef staan.
Uw huwelijk, wat soms een achtbaan
leek, bleef omzoomd door lief en leed.
Kinderstemmen..nu..zo eind'loos ver.…
Theater van Beminnen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 523 waren steeds zijn laatste woorden
die hij daar zo zeggen zou
om dan te wachten op datgene
wat hem staande werd gegeven
waarna hij zijn poppen uitgespeeld
liet rusten in berouw
Hij speelde poppen buiten zinnen
in Theaters van Beminnen
om haar steeds weer diep van binnen
nog te zeggen wat hij wou
al zou hij gauw geen dag voor velen
er zijn poppenspel…
hou jij ook van Joni Mitchell
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 bij nacht en sterrenkrans
dansen en zingen
en kabouters
vraag ik
waar zijn de kabouters
die wonen niet in bruine
maar in rode paddenstoelen
rood met witte stippen
haar lach tintelt
weet je
fluistert ze
elke lach zweeft naar de zon
is ons geheim
later dat jaar leunt de maan
in nevelen slaapt de heks
en dromen kabouters
van poppenspel…
Zeester
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 220 Tijdloze roeier in een oceaan van eenzaamheid,
walvis in Hollandse slootjes van bekrompenheid,
goede reus in een kwaadaardig poppenspel.…
BEDVERMAAK
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 warme beddenlakens
kijkt naar het slaapkamerraam
bewondert voorstellingen
van het nabije duister
regen roffelt plagend
met spitse vingers
op het zwarte glas
sneeuwvlokken komen aanzweven
krioelen als wilde spoken
over en door elkaar heen
willen zich opdringen
maar zien tijdig hun grens
bliksem toont op het gordijn
vurige poppenspelen…