Zondagmorgen
Het falen van regendruppels
in de leegte van mijn hart
raakt de eenzaamheid ten top
waar de tijd maar door tikt.
Leven op een kale berg
hoog en droog zonder iets
wellicht dat stukje brood
en wat warme gedachten.
Bij het slapen gaan dacht ik nog
het kan zo maar wederkeren
en in dat licht voel ik liefde
omdat ik liefheb
wat ik niet raken kan.
Geplaatst in de categorie: liefde