Houdt nooit op
Denkend aan molens bij sloten
waarop recht toe recht aan
tussen twee punten in lage landen
gevaarten steeds heen en weer gaan
soms om op zandbanken te stranden
verbreed ik mijn perspectief
om uit de hoogst wondere
wereld van waterwerken
teer gevoelig te verbijzonderen
Tot de vorst onder de Molen van Sloten
de Ringvaart doet kraken en snerpen
de witte wieken onder zuchtjes draaien
wij op glad ijs al van puur geluk kraaien
samen één te worden bij dat ene open wak
Schat dit houdt nooit op ik heb je lief
en zie de twinkeling van je ogen
weerspiegelen in het wateroppervlak
verwaten in tranen die nooit drogen
en wacht als steeds trots en onverdroten
Inspiratie dichtregel door Sonja Machgielsen (in kader van 'Poëzie in het Park' Amsterdam Werelboekenstad 2009):
'Zie de twinkeling van je ogen weerspiegelen in het wateroppervlak'
In bundel 'Het Beste van Poëzie in het Park' opgenomen.
Geplaatst in de categorie: liefde