Hemeltergend blauw

ik had je aangekleed
met ogen uit mijn voorraad
hemeltergend blauw
warmte vragend voor de kou

jij was anders in beweging
verbaasde me compleet
vroeg me of ik meeging
ik was nog niet gekleed

pelde laag na laag
mijn oordeel en gewoonten
helder werd mijn blik steeds meer
verschoonde zich mijn eigen ik

zocht je deur na deur
verruimde zo mijn geest
je verkeerde aan een horizon
waar niemand was geweest

ik vond je naakt
mijn handen zijn verdwenen
ik maakte bloot waar jij
nog nooit in was verschenen

Schrijver: wil melker, 15 juni 2009

wlmelkerziggo.nl

liefde dood leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 253