Sluis
Jij lachte toen je me vertelde
dat je de zon écht voor mij
had opgevouwen zodat ik morgen
mijn jas thuis kon laten
ik keek je aan, stopte mijn hand
in mijn jaszak, balde een vuist
en wist niet of ik huppelen
dansen of stampen moest
het regende zo hard dat zelfs
het daglicht in het water viel
je rende weg, voor de avond uit
maar helaas de brug stond open
Geplaatst in de categorie: emoties