inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.947):

Sluis

Jij lachte toen je me vertelde
dat je de zon écht voor mij
had opgevouwen zodat ik morgen
mijn jas thuis kon laten

ik keek je aan, stopte mijn hand
in mijn jaszak, balde een vuist
en wist niet of ik huppelen
dansen of stampen moest

het regende zo hard dat zelfs
het daglicht in het water viel
je rende weg, voor de avond uit
maar helaas de brug stond open

Schrijver: metha, 14 juli 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 144

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)