inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.298):

denkbaar

nog niet zo lang geleden
roeide ik langs vijvers en kapotgewaaide
zonnebloemen, onvertakt

en dacht: misschien ben ik
één van hen, blijft de werkelijkheid
voorgoed achter me

op te dunne stelen, ongewild
door het licht

zonder middaguur, zonder reizigers
zonder te weten waar de wereld
begint

of misschien ben ik gewoon
een ogenblik

van de tijd vervreemd; tot drie gescheiden

ondenkbaar in alle uren
van toekomst

-waarom herinner ik me dan morgen-


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 3 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 270

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jasper
Datum:
5 augustus 2009
Email:
j.asperchello.nl
Als je op zoek bent naar jezelf, dan zie je anderen dingen niet en zelfs je eigen gevoel neemt je in de zeik. Herkenbaar en daardoor goed geschreven al mis ik wel soms wat ritme in de vorm zoals ik het lees.
Naam:
Pama
Datum:
4 augustus 2009
Email:
pebmartenshome.nl
Het is bijna ondenkbaar, dat we door ons denken, niet 'teruggrijpen' in de tijd.
Mooi gedicht.
Naam:
julius dreyfsandt
Datum:
4 augustus 2009
Of misschien ben ik gewoon een ogenblik. Dat is zeer denkbaar. Heel mooi.
Naam:
jan haak
Datum:
3 augustus 2009
Email:
janhaakzonnet.nl
Boeiende maalstroom door de tijd...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)