naam achter
toen het riet die zomer begon met praten
toen vleermuizen vertelden
je moet nooit meer vragen
kon alleen de waarheid wegblijven
op de rand van stad en park
sloegen wij alles van ons af
wij konden nooit meer vergeten
wat ons was aangedaan
wij bleven hangen in een synoniem
om terug te keren naar onze achternaam
om maar niet te spreken over politiek
of opleiding
het was een gegeven
en voelde als stroom
die alles in het brein verlond
en in een zee van vuur deed fikken
wij genoten vol van al die
steelse blikken
Geplaatst in de categorie: psychologie