Netgedichten

netgedicht (nr. 31.009):

Nog barsten er geen bomen en bloemen uit

Ik zie hun geraamtes van bladertooi ontdaan
wolken vol regen aan het hemeldek staan,
glans op planten in het groen
ook dagen steeds ontvankelijk open doen.
Wat is zien en getroffen worden door ontroering

Nu kwartiermakers van storm de lucht betrekken
als ik buiten ook binnen het nut tracht te ontdekken.
Kwetsbaarheid van leven onthult alle traktementen
nu ik simpelweg het gemis van oudere hunker wil gedenken.