inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.284):

Zwanezang

Zij spiegelt zich
in een meer
van verstilde tranen
voor de allerlaatste keer
en de echo
van een oud verdriet
weerklinkt
in haar verloren lied

daar danst zij...
over het water
haast zonder gewicht
van vroeger naar later
en van het donker
naar het licht...

Schrijver: Astrid Voerman, 14 maart 2010


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 237

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Martien Montanus
Datum:
18 september 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Het spiegelen aan verdriet en het gewichtloos dansen van donker naar licht weer voelbaar mooi verwoord!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)