inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.361):

In tijdloos rood verstuift

een handvol wolken
voorbij de pier die aan het
eind in tijdloos rood verstuift

betonnen starheid
in een speelse zee die
dartel dolt maar tevergeefs

verankerd in het zand
waar krabben schelpen kraken
en mosselen weer ten grave dragen

het witte zwanenstuk
waar boeggolf bruist
en kuift tegen beton en terug

daar dansen deinend deze
grote vogels langs de brokken rots
ja onze trots in noordzee’s branding


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 20 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 179

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
20 augustus 2010
Email:
hmessielive.nl
Wil, jouw gedicht is met eenvoudige taal heel ondernemend, levendig en sfeervol!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)