ontwaken
toen een roodborst riep dat het morgen was
verdween de vage kleur van dromen
mijn hart barstte haast,
door overgaan vol nieuwe adem
in gestrekte ledematen kwam dit lijf op gang
goedemorgen wereld
je bent ingeluid door hoop, gezongen
door de zuiverheid van dauw, op oude nacht
ik vertrek nu naar de dag -en wacht
tot aan de stille overdracht van onschuld
op eikenhout dat jarenlang
de mijne heeft verdrongen
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 11 november 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie