inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.922):

Haar warme gulheid

zie je sporen
op het herfsttapijt
een zacht geritsel als
blad zich weer ter aarde vlijt

hoor je in het
merelfluiten dat
in eigen melodie een
territorium gaat sluiten

voel je in de wind
die kil doordringend
de roze wolk verjaagt
zodat de schemering vervaagt

en dan je lach
haar warme gulheid
danst in het ochtendrood
eindelijk geef jij jezelf weer bloot


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 11 november 2010


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 197

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
11 november 2010
Een warme lach die op melodietjes danst. Wat mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)