Hemelzucht
Als de dagen wegglijden in moeizaam geploeter,
mijn beurs enkel gevuld is met kortingsbonnen,
die ik desondanks niet kan betalen, de gedoemde
armoedzaaier die ik ben, dan wens ik wel eens
zo snel mogelijk terug te keren naar de hemel,
biddend om een fatale hartaanval. Had ik mijn
energie maar gestopt in een bestseller of had
ik me geschoold in het zetten van een flinke
kraak, dan misschien was het anders gelopen.
Waren mijn hersens maar anders geschapen, dan
was alles met meer gemak gegaan. Ik ben één
brok liefde, maar niet volmaakt, dat zit me
dwars, anderen ook, daarom ben ik droevig en
verlang ik vroegtijdig naar de hemel, omdat
ik de aardse pijn niet meer verdragen kan.
Ik wil de hemel wel naar de aarde trekken,
maar mijn armspieren scheuren doormidden.
Geplaatst in de categorie: woede