Netgedichten

netgedicht (nr. 37.953):

over mijn vader

(I.M.)

na vijf jaar

nu vaart een visserman voorbij
hij draagt schoenen rond zijn nek
en in zijn handen houdt hij
slechts Latijn

een grote paraplu verbergt de zon
voor even, evenals de regen
valt ze evengoed langszij

het water schittert zijn kristallen glans
als de pas geronnen terugblik
op zijn ogenblauwe lach

deze vijfde sterfdag bloeit
in witte bloemen

en mijn kleine kinderdans

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 9 maart 2011

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

gemis

3.0 met 7 stemmen

3.410

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: AstridV
Datum:: 11 maart 2011
Email:: astridvoermanhotmail.com; De liefde voor en het gemis van een vader bloeit op in deze woorden, als witte bloemen, een liefdevolle terugblik

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 11 maart 2011; Vaders verlangen vaak naar vrouwenliefde, weet dat, na moederliefde heerst hun hang naar vrouwenliefde, in alle vormen en graduaties, ze sterven vaak aan een gebrek daaraan, besef dat. Soms is de liefde niets anders dan de regelrechte dood, vooral op aarde, stomme God, Oerstomme!

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 10 maart 2011
Email:: cobytjeertlive.nl; Kijkend naar de witte bloemen kom ik even naast je staan om je emotie te delen. De 5e sterfdag die bloeit in witte bloemen zoals je het zo mooi verwoordt. Veel sterkte!

Naam:: LadyLove
Datum:: 10 maart 2011
Email:: ladylove40gmail.com; Beeldschoon IM Anja.
Voelbaar.

Naam:: annabel
Datum:: 10 maart 2011
Email:: annekestziggo.nl; Heel mooi, switi!

Naam:: Hilly
Datum:: 10 maart 2011; De witte bloempjes zo zacht, zo vertrouwend dichtbij voor jou.
Heel mooi verwoord!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 10 maart 2011
Email:: mamamololive.nl; Wat liefdevol geschreven over je vader....de natuurman met zijn ogenblauwe lach!

Geef je reactie op deze inzending: