dromen mag steeds weer
laat me wezen
wat ik ben
gesloten in een pen
geborgen in de schoot
van nachtelijk gevoelen
laat de warmte in me wellen
de zon mijn jeugd vervellen
en alles zoveel mooier
minder zijn
simpel veelheid zijn
in alles wat ik ben
en ooit had willen zijn
de nacht verzacht de randen
raakt mijn dromen keer op keer
slapen doe je in het donker
dromen mag steeds weer
Geplaatst in de categorie: filosofie