Je uitgestoken hand
je draalde
draaide op één voet
en klopte op de deur
die als in uitnodiging
half open stond
verwondering in je ogen
een bijna niet geloven
de bravoure van een impuls
die drempels overschreed
toen je naar me keek
weg waren gedachten
over grendels en sloten
in een ongewenst entree
ik nam je uitgestoken hand
jij ging stralend mee
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 29 september 2011
Geplaatst in de categorie: liefde