Zover liefde reiken kan
Van golf tot golf en oever naar oever
draagt vreugde een diepe verrukking
De wind vlecht ons spel ineen
van zwoel naakt
zonder zonde
en zonder de traan der verdrukking
glijdt jouw blik
in de nacht, als een woestenij
mijn jurk – als geboren juk, de draagster -
stuk
Het kraken van oude spijlen
rondom het warme strelen
bekent
zijn gebreken ademloos, door liefde
gekneveld
Het is jouw voetstuk
van vraagtekens naar het onbekende
die jou – in mijn greep
houdt, beneveld
en mij erop struikelen laat
zodra ik de doornen van
de roos - de knop van de stengel -
ruk
Geplaatst in de categorie: liefde