nu ik weet
in de stilte van mijn zwijgen
begraaf ik alle weemoed onder
diepe rouw
als jonge vrouw verliet je plots
jouw vlugge dagen, ongevraagd vergaf je
wat slechts jou had toebehoord
er werd genomen en gedacht
dat jij wel elke nacht
de nukken van zijn wil kon dragen
hoeveel pijn stond jij daar toe?
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=nu ik weet
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 18 mei 2012
Geplaatst in de categorie: verdriet