Losgeraakt
…continenten zijn kil, kaal en ledig
weer slaat de Babylonische
spraakverwarring toe
men vliegt elkaar steeds meer in de
haren achter hun muren waar
beschaving afbrokkelt
reeds vroeg worden huizen als
cachotten met hete hangijzers
gegrendeld
nachten zijn zwart en lang
met dode straten waar ouderen
zichzelf kreunend voortslepen
naar een vallei waar zij zichzelf
kwijtraken
uit brandende putten klinkt gekrijs
van kinderen die worden verkracht en
vermoord en nog is het einde niet
er is geen weg meer waar men kan
terugvallen op hun god omdat die
alles heeft losgelaten
ogenschijnlijk lijkt alles zo vredig
maar er is geen ruimen meer aan….
Zie ook: http://fly.to/laurens.nl
Schrijver: Laurens Windig, 11 oktober 2012
Geplaatst in de categorie: moraal