“Als de vliezen breken… “

Vergeefs begeerde zekerheden,
beroofd van alle duurzaamheid als
er slechts één gezichtspunt is,
heeft dit geen definitief gewicht.

Van de brug afgezien wanneer
die is opgehaald, heeft dat een reden,
het herkent zich in vele vormen,
soms argeloos en naïef en stroomt
als troebel water, er is geen verleden
maar ook geen toekomst meer.

Dit oneindig spel verbindt de tijd
met mijn eentonigheid, of het nu naar
links of rechts is, ik blijf gevangen in
een verwezenlijking van een verlangen
de kortste afstand op mijn pad te kiezen.

Wat eens onontbeerlijk scheen,
lost zich op als stip aan de horizon
in een panorama van een aards gevoel,
soms wild soms sereen,wat bij tijde
snel verdween, gespiegeld in oplettendheid,
gevangen in een magisch licht wat scheert
over het dunne ijs van geluk en verblindt mij
door wereldse beloften als de vliezen breken.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 30 oktober 2012

pebmartenskpnmail.nl

Het dunne ijs van ge

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 191