frêle levensdans
waar haar spiegel water raakt
in kleine passen beelden schept, voorwaar
haar zachtste zelf laat zien
danst ze
lichte teugen adem
als een zeepbel boven kleur
duizend vadem diep
de wereld schiep een beeld, een kind
uit harde stoffen
doch haar stolsel liep uiteen
slechts door mijn hart
getroffen
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=spiegel
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 16 december 2012
Geplaatst in de categorie: filosofie