toekomstperspectief.
de stok staat wat schuin
haar hand leeft er op.
met gestrekte arm
kijkt ze vooruit.
de geruite sjaal
maakt haar groot
en klein terzelfder tijd.
ze heeft nog een gezicht.
haar voeten volgen traag
het gezicht en haar leven.
ze staat met rechte rug;
het hoofd stevig omhoog.
Zie ook: http//katelijnvijncke.weebly.com/
Schrijver: Katelijn Vijncke, 26 januari 2013
Geplaatst in de categorie: tijd