Met pijn en ongewis

kalk de muren wit
de enige kleur
die mij nog schikt

linten opsmuk
snuisterijen laat ik
in het niet verdwijnen

ongetekend
presenteer ik mij
de laatste schakels breken vrij

schrijf de strijd
maar met het bloed
dat in deze fase vloeien moet

kleur alles in
met pijn en ongewis zonder
dat er een verdwijnpunt is

zal van de daken schreeuwen
wat er op mijn muren is geschreven
als ik dan nog tijd heb om te leven

Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 21 maart 2013

wlmelkerziggo.nl

levensverhaal emoties liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 146