Troost
In zinloos weer geeft staren
een richting
hulpeloos weliswaar
en met een kalme vervreemding
langs de naamloze oevers
echoot de laatste winter
struikelt het zomerpaleis binnen
poogt tevergeefs leegte te vullen
een koningsspan overziet
het geraamte van woest en leeg
vult hemelsbreed de ontdooide tuin
met stralende schoonheid
terwijl dichtbij een kleurloze geest
beweegt naar een onbestemde dimensie.
Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/
Schrijver: Kees Keizer, 1 juli 2013
Geplaatst in de categorie: mystiek