Liefde is een broze Engel
Wijd als vleugels spreidt het licht
zich vanuit een stille kern
De ogen spreken diep en barmhartig
Parmantig klopt het hart
op de poort van het verlangen
De droom is een hemeltuin
waarin gedachten fladderen
als dartele vlinders
En ranke vingers op de tast
beroeren wat ontvankelijk maakt
Wat steels elkaars blikken proeft
- zoete wond der verliefdheid -
nu hartstocht lichaam en ziel verzengt
We lachen tranen van ontroering
en dansen frivool een zwoele nacht
die zich met de dag verstrengelt
Voer me met je mee en laat je gaan
straal zo masculien de liefde op mijn huid
maak van mij jouw Zonnebruid
Maar als mijn lokroep aan jouw naaktheid raakt
de Dageraad de droom ontwaakt
wordt jouw naam slechts tot een echo
En als ik je smachtend zoek in de streling van wat was
vind ik slechts mijn huid zo koud
sterft het lover in de knop
ebt mijn hartenklop zo eenzaam, broos
dat de bloemknop eertijds
knapt...
Zie ook: http://oermirm.blogspot.nl
Schrijver: Irmlinda de Vries, 22 juli 2013
Geplaatst in de categorie: liefde
dan weet je weer wat broos is...