getekend
ik wis nog niets van de dood, ondanks dat ik veel verloor
te groot is het besef
dit decennium gaf lef en schreef
geschiedenis
mijn worsteling blijft immer vol met missen
haken, in mijn opengesperd gemoed
ruimte leeft
het heeft me al gebracht
waar ik – nochtans - wezen wil
kil- en onverzettelijk stond tijd
in rauwe blokken stil
mokken had geen zin; schreeuwen ook
niet veel
dit deel van mij bestaat
in dagen waar het kwaad al is geschied
dag verdriet- ik draag je
op mijn hart
waar jij me ziet
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=getekend
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 februari 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie