Brekend in een kus

Door de witte schaduw
op mijn rug
besta je en ik niet, al
was het maar heel even
les je de zilte dorst

uit jezelf, voortgestuwd,
aangevuld met ander leven
ben je mijn vriendin,
zwanger in een schuimende golf
toren van levend licht

veraf, nu angstig dichterbij,
wie niet wil winnen,
heeft al verloren,
kom aan mijn borst
spat in mijn hoofd uiteen, ook jouw

uur komt al rol je weg,
je kromt je, als wolf
stort je op je prooi ,
ebt weg, stervend in je zelf,
brekend in een kus op het zand

verdampt in druppels mist,
luidt vertrek op ratelende schelpen
terug in de kooi om je te verdiepen
en ik op mijn zandsandalen
bouw een brug.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 11 maart 2014

pebmartenskpnmail.nl

Brekend in een kus

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 103