Netgedichten

netgedicht (nr. 51.696):

tsjernobyl

ze kwam van tussen berken
die beven gelopen met niet meer
dan het relaas van haar overleven

en ze doorstond het verhoor
dat ik aanbond kranig
voorwaar danig ontdaan
zei ik “wees blij dat je ademt”

er was een wolk
in haar lichaam
gekropen een tijd uit haar leven
gegrepen als koper
ik zag haar op de achttiende
etage staan ze gooide
klokken naar beneden
maar tijd vliegt niet
het valt alleen als mensen morsen