achter de schermen
verkleur je zicht naar vrije
wolken…
door dit glas lijkt het niet veel
jouw ademnood verrast
je keel
als razzia’s de straat
bestieren
veiligheid voelt zo beperkt
het werkt niet, als een ander
onderduikt – en stikt-
het riempje strikt nog
rond het hoofd maar toch
je hebt er altijd in geloofd
dat ooit de lucht jouw
adem sterkt
... naar aanleiding van een gasmasker ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...dicht.php?fotogedicht=schermen
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 7 mei 2014
Geplaatst in de categorie: emoties