avondklok
ik zag vliegjes dansen, in hun rei
daar -boven aarde, en de ontij van
haar uitgebluste dag
de zon brak traag door ‘n stilgevallen
rietkraag, uitzichtloos verloor ze broos
haar glimlach in het water
later, toen de wereld sliep
staken alle wolken weer de draak
met maanlicht en
de sterrenvloed
van lichtende gedachtes, vaak
verweven met een droom
mijn idioom in dit geniep
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=avondklok
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 september 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie