Woordflarden
poëzie fluistert in de nacht
buldert op hoge golven
zwiert en zwaait met zwaluwen
is in mysterieuze mist
kaalgevreten viskoppen
ziet het eerste babylachje
zwijgende mensen in een lift
de spin, die zijn prooi leegzuigt
een schreeuwende marktkoopman
lichtstraal op een herfstblad
opgejaagde vluchtelingen
oneindig wentelt poëzie
Zie ook: http:www.waaier.com
Schrijver: Marion Spronk, 6 oktober 2014
Geplaatst in de categorie: taal
je zegt niets wezenlijks.
De poëzie ontglipt je.
Ze doorziet jouw maniertje.