herfstkind
het past bij jou
de opgelegde stenen, als blad
en aarde, tussen alles wat
de tijd verbeeldt
winter steelt de mooiste bloemen
maar
hoe ik jou nochtans zal noemen
in een klank die niet verveelt
ik weet het en
ik weet het niet
ik laaf me aan jouw lach
dag, dag.. jouw kleine hand
wuift helder in de morgen,
als de zon
met dauwgras speelt
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ht.php?fotogedicht=herfstkind2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 1 november 2014
Geplaatst in de categorie: emoties