gevonnist
misschien heeft dit beeld te maken
met de dood van een vriend
die 's morgens niet meer wilde opstaan
want op een dag gebeurde het
een stompje kaars, gas dat de kamer in bezit nam
en omdat het hem zo koud leek, een fles whiskey
hij maakte nog een omhelzend gebaar
naar vrouw en kinderen, zij moesten op papier
rechts beneden liet hij -vrienden- onvermeld:
het gefluister waarin hij op handen en voeten liep
om het veroordelen woord voor woord op te eten
tot er niets meer overbleef
dan languit in bed
en misschien dit beeld
Geplaatst in de categorie: pesten
Een gedicht dat raakt, Kerima.
Deerniswekkend Kerima.
als we pech hebben, ziekte, oorlog etc.Toch zal een mens zijn indruk achterlaten. Prachtig verwoord.
een laatste sprank licht van een gloeilamp.
Aangrijpend Kerima.
Krachtig gebruik van 'misschien' in de laatste regel.