In liefdevolle herinnering
Mijn opa die had klompen,
die wou ik ook, maar dan wel rode.
Die heeft hij mij gekocht,
al waren ze te duur, zei oma mij.
Die klompen waren voor de tuin
aan d’ overkant van de straat
die ik alleen mocht oversteken
als ik zijn hand vasthield.
Net zo, met mijn hand in de zijne,
stak hij me elke ochtend over,
dan mocht ik verder, helemaal alleen,
naar school toe gaan.
Als ik weer terug kwam,
moest ik roepen,
alleen dat hoefde nooit:
hij stond al klaar voor d’oversteek.
Mijn opa was niet rijk, beroemd of erudiet,
hij hield van mij en was er steeds voor mij
bij hem vond ik geborgenheid.
Geplaatst in de categorie: liefde