(kanker 15) pannenkoeken met spek
de tafel droeg genoegen
de borden blonken helderwit en vulden
zicht met goud
mijn mooie zoon droeg liefde
in zijn ogen en zijn haar
zijn mooie lief, zij keek ernaar
zo zacht en vrolijk zag ze daar
de samenhang in hem
mijn stem verhief mijn fijn gevoel-
en lachte mee
ach zijn arme lijf
zijn wel en wee gewogen
op de schijf van hoeveel meer
maar hij is sterk en eet
het goud
en ook zijn wond doet nu
niet zeer
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...t.php?fotogedicht=pannenkoeken
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 24 augustus 2015
Geplaatst in de categorie: emoties
geschreven woorden gelezen Switi.
Ik werd geraakt.